Eğer tardigradeleri duymadıysanız, dünyanın en dayanıklı hayvanı olarak muhtemelen deve, fil, kutup ayısı, balina gibi hayvanları düşünürsünüz. Fakat yarım milimetre uzunluğa kadar büyüyebilen bu minik hayvanın dayanıklılık sınırları o kadar ileridir ki dünyanın en dayanıklı hayvanı ünvanını açık ara elinde bulundurmaktadır. Tardigradeler hiç bir canlının hayatta kalamayacağı sıcaklıklarda, suyun bulunmadığı ortamlarda, yüksek basınçta, yüksek radyasyonda, hatta uzayda bile hayatta kalabilirler. Sanki bütün hayvanların en gelişmiş dayanıklılık özellikleri bu canlılarda toplanmıştır.

Su ayısı ve yosun domuzu da denilen tardigradeler 1773 yılında keşfedilmiş ve 1776 yılında İtalyan biyolog Lazzaro Spallanzani tarafından yavaş adım atan anlamına gelen "Tardigrada" ismi verilmiştir. Geçmişten günümüze yapılan araştırmalar bu minik hayvanların dünyanın her tarafında yaşadığını göstermiştir. Yüksek dağlardan, kutuplara, derin denizlerden, volkanik çamurlara, yağmur ormanlarından, çöllere...

Bilim adamları bu canlıların dayanıklılık sınırlarını ölçmek için pek çok çalışma gerçekleştirmiştir. Çalışmalar tardigradelerin -272°C ile 150°C arasında yaşayabildiklerini, su ve yiyecek olmadan 30 yıldan fazla hayatta kalabildiklerini, okyanusun en derin yerlerinde yaşayan hayvanların maruz kaldığı basıncın 6 katına dayanabildiklerini, insanlar için ölümcül olarak nitelendiren radyasyon seviyesinin 100'lerce katına dayanabildiklerini göstermiştir.

Çalışmalar sonucunda tardigradelerin dayanıklılıkları o kadar ileri seviyede çıkmıştır ki bilim adamları bu canlıları koşulların en zor olduğu yere yani uzaya gönderip hayatta kalıp kalamayacaklarını öğrenmek istemişlerdir. Bu amaçla 2007 yılında TARDIS (TArdigraDes In Space -Tardigradeler Uzayda-) programı başlatılmış ve bu küçük canlılar uzaya gönderilmiştir. Uzay boşluğuna bırakılan tardigradeler 10 gün boyunca uzayda kaldıktan sonra uzay aracına alınarak yaşayıp yaşamadıkları kontrol edilmiştir. Kontrol edilen tardigradelerden bazılarının bırakın hayatta kalmayı yumurtlayıp sağlıklı yavrulara sahip oldukları görülmüştür.

600 milyon yıl önce ortaya çıktıkları düşünülen bu minik hayvanların, susuz ortamda büzüştükleri ve hücrelerinde bulunan özel proteinlerin bir yapı oluşturdukları belirlenmiştir. Oluşan yapı canlıyı radyasyon, sıcaklık gibi dış etkilerden koruyarak canlının hayatta kalmasını sağlamaktadır. Ortama su eklendiğinde proteinlerin oluşturduğu yapı kaybolarak canlı normal şekline döner. Aşağıdaki resimde suyun bulunmadığı (1) ve bulunduğu (2) ortamlardaki tardigradeleri görebilirsiniz.

Şu ana kadar yapılan araştırmalarda 1150 farklı tardigrade türünün olduğu bulunmuştur. Bu türlerden çoğu bitki hücreleri ile beslenirken, bazı türler etçildir ve kendi türünden tardigradelerle beslenir. Bu küçük canlıların yaşam ömürleri 3 aydan 2 yıla kadar değişebilmektedir.

Aşağıda bir tardigradenin mikroskop altındaki videosunu izleyebilirsiniz.