Elektrokaplama, elektrik enerjisi ile bir metal yüzeyine, farklı metal atomlarını taşıma işlemidir. Bu taşıma sonucunda metal yüzeyi, farklı metal atomlarının oluşturduğu ince bir tabaka ile kaplanmış olur. Bu işlem, kaplanan metali korumak, direnç özelliklerini artırmak, dekoratif olarak daha güzel hale getirmek ve metal saflaştırma işlemlerinde sıkça endüstride kullanılır.

Örneğin krom, çeliğe göre korozyon direnci çok yüksek olan bir metaldir. Ayrıca görünüş olarak da oldukça parlaktır. Bu yüzden dekoratif ve güçlendirme amacıyla pekçok yerde krom kaplı metal ürünler kullanılır. Bir diğer elektrokaplama olan galvaniz kaplamada ise, demir ve çeliğin pasa karşı olan direncini artırmak için bu metaller, çinko ile kaplanır. Mücevher metallerinde gümüş, korozyona çok dayanıklı altın ile kaplanır. Böylece altın görünümlü fakat daha ucuz bir ürün elde edilirken, ürünün korozyon direnci de artırılmış olur.

Elektrokaplama, elektrolitik hücre denilen bir ortamda gerçekleştirilir. Bu tür hücrelerde, elektrik enerjisi kullanılarak, yükseltgenme-indirgenme adı verilen kimyasal reaksiyonlar gerçekleştirilir.

Bir elektrolitik hücre, batarya, elektrotlar ve elektrolitik çözeltiden oluşur.

Elektrolitik hücrelerde, taneciklerin elektron vereceği artı yüklü elektrota anot, taneciklerin elektron alacağı eksi yüklü elektrota ise katot denir. Kaplama işleminde, kaplanacak metal katotta, kaplayacak metal ise anotta yer almalıdır. Elektrolitik çözelti ise kaplayacak maddenin bir çözeltisi olmalıdır.

Örneğin bir demir parçasını bakır ile kaplamak istersek, bakır bir parça anotta, kaplanacak demir parçası ise katotta yer almalıdır. Ayrıca elektrolitik çözelti de bakırın bir çözeltisi olmalıdır. Örneğimiz için Bakırsülfat seçilebilir.

Elektrolitik çözeltide bakırsülfat, bakır ve sülfat iyonları şeklinde bulunur ve bu iyonlar çözelti içerisinde serbestçe hareket edebilir. Batarya aktif hale getirildiğinde, çözeltiye oluşturan iyonlar yüklerinden dolayı anota ve katota doğru hareket ederler. Artı yüklü bakır iyonları, eksi yüklü katota, eksi yüklü sülfat iyonları ise artı yüklü anota hareket eder.

Katota gelen artı yüklü bakır iyonları burada akımın etkisi ile elektron alır ve nötr hale geçer. Metal atomları (genellikle) nötr haldeyken katı, iyon halindeyken suda çözünürler. Bu yüzden nötr hale geçen bakır atomları, katotta kalır. Normalde metal atomları pozitif olma isteğindedir, yani metal atomlarının elektron alıp nötr hale geçmeleri kendiğinden olmaz. Bunu sağlamak için elektrik akımı kullanılır. Böylece bakır iyonları elektron almaya zorlanır.

Anotu oluşturan nötr bakır atomları da, burada elektronlar vererek artı yüklü iyon haline geçerler ve elektrottan çözeltiye geçiş yaparlar. Artı yüklü hale geçen bakır iyonları, elektriksel etkiden dolayı, eksi yüklü katota göç eder. Buraya gelen bakır iyonları, çözeltiden buraya gelen bakır atomları gibi elektronlarını kaybeder ve nötr hale geçerek, katotta kalır.

İşlemin devamı ile, çözeltideki ve anottaki bakır metalini oluşturan atomlar, demir parçanın üzerinde birikir ve demir parça bakır ile kaplanmış olur. İşlem sonunda, anottaki bakır parçanın kütlesinin azaldığı gözlenir.

Ayrıca demir parçanın ne kadar bakır ile kaplandığı ve bakır kaplamanın kalınlığı Faraday yasaları ile hesaplanabilir.